Lichen Planus over het algemeen goedaardig
Orale Lichen Planus wordt over het algemeen als een goedaardige afwijking beschouwd, dat wil zeggen dat de kans dat het overgaat inmondkanker erg klein is. In de literatuur bestaat er discussie of de afwijking niet toch als risico moet worden beschouwd, dus welmogelijkheid tot mondkanker, vooral de erosieve vorm zou dan verdacht zijn. Er zijn enkele gevallen bekend van Orale Lichen Planus die overgaat in mondkanker maar uit uit andere onderzoeken blijkt weer geen relatie van Lichen Planus met mondkanker aangetoond. Er bestaan ook op Lichen Planus gelijkende afwijkingen, de zogenaamde lichenoide afwijkingen. Deze kunnen onder andere ontstaan als contactreactie met bijvoorbeeld tandheelkundige restauratiematerialen zoals amalgaam en goud, maar ook bij het gebruik van bepaalde geneesmiddelen. Deze lichenoide slijmvliesafwijkingen verdwijnen na het verwijderen van bv. amalgaam of door het stoppen met de medicijnen. Dit is bij Lichen Planus niet het geval.
Behandeling
De diagnose wordt vaak gesteld na inspectie van de mond op bovengenoemde verschijningsvormen. Bij twijfel aan de klinische diagnose wordt een biopt genomen en zal pathologisch onderzoek plaats vinden. Geadviseerd wordt een eerste controle na een half jaar en bij geen veranderingen vervolgens een jaarlijkse controle van het slijmvlies te laten verrichten door de tandarts of bij uitzondering bij de MKAchirurg.
Nazorg advies
Vaak zijn de klachten mild van aard of zelfs afwezig; verdere behandeling is dan niet nodig. Bij ergere pijnklachten kan een behandeling met medicijnen worden gegeven, dit geneest de Lichen Planus niet maar onderdrukt de symptomen tijdelijk. Vaak worden geneesmiddelen op corticosteroïd-basis gegeven. Dit kan met lokale spoelmiddelen of zalven voor de mond en soms met systemische middelen (prednisolon). Deze laatste therapie geeft echter meer kans op de bijwerkingen van de corticosteroïden.
Ook blijkt vaak dat patiënten zelf een manier van leven, eten en drinken vinden die de klachten vermindert.
